Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010
Ο επιδειξίας
" ... Η Φλώσσυ δικαίως ησθάνετο ότι ο νέος θαυμαστής της ήτο ουχί συμπτωματικός, αλλά σ υ σ τ η μ α τ ι κ ό ς εκθέτης κι εραστής αυτού του είδους. Πράγματι, ο καμαρότος αυτός του " Μεγάλου Ανατολικού ", προικισμένος με ισχυροτάτην και τείνουσαν προς την σατυρίασιν ερωτικήν ιδιοσυγκρασίαν, απεχθανόμενος από την πρώτην εποχήν της πλήρους ανδρώσεώς του τας ιεροδούλους και τα πορνοστάσια, όπου εγίνετο το πλέον αισχρόν κι ανόσιον εμπόριον του πλέον πολυτίμου δώρου που εδόθη εις τους ανθρώπους, διατελών δε εν ανταρσία, και μη αναγνωρίζων τα δήθεν " καλώς κείμενα " και το ηλίθιον κι αντιβιολογικόν πνεύμα, το διέπον εν τη κοινωνία τας ερωτικάς σχέσεις των ανθρώπων, εκτιθέμενος συχνά εις πλείστους κινδύνους, επεχείρει δια παντός μέσου να απολαύση ερωτικώς τα ωραιότερα αντικείμενα των πόθων του, που ήσαν, δι' αυτόν ( καίτοι δεν απέκλειε ποσώς τα ενηλικιωμένα πλάσματα του άλλου φύλου ), ουχί αι ωριμότεραι γυναίκες, αλλά οι κορασίδες και αι πολύ νεαραί νεάνιδες, και τούτο παρά τας επανειλημμένας συλλήψεις, παρά τα μπρουντουμιάσματα και τας κυρώσεις.
Μη δυνάμενος όμως, ένεκα των επαχθών και βλακωδών περιορισμών της κοινωνίας και της πολιτείας ν' απολαμβάνει μέχρι του βαθμού που θα ήθελε κι οσάκις θα ήθελε και κατά τους τρόπους που θα ήθελε, τα εξαίσια αυτά πλάσματα, πρώτον, ένεκα της οίας υπάρχει εις τον χριστιανικόν κόσμον συγκροτήσεως κι εφαρμογής της ανθυγιεινής κι απανθρώπου ηθικής, αλλά κι ένεκα του ναυτικού του επαγγέλματος, ο αγαθώτατος κι έντιμος θαλαμηπόλος έγινε από νωρίς και κατ' ανάγκην εκθέτης, εφαψίας κι οπτευτής, κι όχι μόνον ένεκα της φυσικής προς άπαντα ταύτα τάσεως των ανθρώπων, χωρίς να παύση ούτε στιγμήν να είναι άριστος γεννητικός εραστής.
Ούτω, οσάκις δια τους απορρέοντας εκ των όσων ελέχθησαν ανωτέρω λόγους δεν ηδύνατο ο συμπαθής θαλαμηπόλος να κατακτά τας κορασίδας και τα νέας που εφλόγιζαν τας αισθήσεις του και την ζωηράν του φαντασίαν, ο θερμόψυχος αυτός άνδρας προσεπάθει και συχνά κατόρθωνε να κάμνει εν κρυπτώ ορισμένου είδους επαφάς μαζί των, θωπεύων, τριβόμενος κι εκσπερματίζων επ' αυτών, ή, αν τούτο ήτο δύσκολον, χύνων εντός της περισκελίδος του το άφθονον ψωλόχυμά του, εις μέρη συνωστισμού και κοσμοσυρροής, εις γήπεδα αγώνων ή αθλήσεων, εις συλλαλητήρια και διαδηλώσεις, εις τόπους επισήμων διελεύσεων της Α.Μ. της Βασιλίσσης, εις πάρκα, δρόμους ή πλατείας, εις αιθούσας αναμονής κι εκκλησίας, εις πανηγύρεις, εις παρελάσεις, εις γάμους ή βαπτίσεις, κι ακόμη, ενίοτε, εις πολυπληθείς πομπάς κηδειών επιφανών προσώπων, αγαπητών λαϊκών ηρώων, ή και μελών της υψηλής ή υψηλοτάτης αριστοκρατίας.
Εις πάσαν δε παρεχόμενην ευκαιρίαν, ο συμπαθής θαλαμηπόλος επεδείκνυε την ωραίαν ψωλήν του, εις άλση, κήπους, δωμάτια, πλοία, ξενοδοχεία, σιδηροδρομικούς συρμούς ή εις ολιγοσύχναστους κι αρκούντως ασφαλείς παρόδους, με την ελπίδα ότι θα κατόρθωνε τοιουτοτρόπως, διεγείρων τα κοράσια και τας κάπως μεγαλυτέρας δεσποινίδας, να τα παρασύρει εις στενωτέρας και πληρεστέρας επαφάς μαζί του. Οσάκις δε τούτο δεν καθίστατο δυνατόν ( κυρίως ένεκα της υφισταμένης ανοήτου ηθικής και της αισχράς τρομοκρατίας, υπό το μαστίγιον της οποίας, εγκληματικώς, ανατρέφονται τα χαριέστερα των πλασμάτων ) τότε ηυνανίζετο ενώπιόν των, προσφέρων κατ' αυτόν τον τρόπον, κι εν τω άμα δρέπων, έστω και μακρόθεν, μίαν απόλαυσιν που οι προαναφερθέντες λόγοι ημπόδιζον αυτόν να πραγματοποιεί εκ του πλησίον.
Εν αντιθέσει προς τους εκθέτας εκείνους που περιορίζονται εις απλάς επιδείξεις των ψωλών τους εις τα πλάσματα του άλλου φύλου, κι αντλούν την κυρίως ικανοποίησίν των από αυτήν ταύτην την πράξην της εκθέσεως, ο αγαθός θαλαμηπόλος εθεώρει την επίδειξιν του πέους ως μίαν πράξιν ηδονική μεν, αλλά όχι τελικήν, ως μίαν πράξιν τείνουσαν προς μίαν προέκτασιν κι αύξησιν της ουσιαστικής και μεγίστης ηδονής και πλέον λυσιτελή - τουτέστιν επίδειξις - προοίμιον, επίδειξις - υπόσχεσις, επίδειξις - πρόκλησις ιμερικής λαχτάρας, επίδειξις - προς αύξησιν του υπάρχοντος, ή του μη εμφανισθέντος εισέτι πόθου προς σύμπραξιν παρά τω κορασίω, επίδειξις - έναυσμα ταχύ και λίαν αποτελεσματικόν καυλώσεως, επίδειξις - αναγγελία και δήλωσις υπεύθυνος επικειμένης δράσεως ποθητής, προς ολοκλήρωσιν εν στενή συνεργασία, εν στενή επαφή, πράξεων ερωτικών, ηδονικών λαγνουργιών.
Με άλλα λόγια, δια τον φιλήδονον θαλαμηπόλον, η επίδειξις ή έκθεσις των γεννητικών οργάνων του, εις τας δεσποινίδας και τας κορασίδας, ήτο εν επί πλέον μέσον - μέσον εκλεκτόν, ηδυπαθές, και εν αντιθέσει προς τα σαλιαρίσματα των περισσοτέρων ερωτιδέων αυτού του είδους, μέσον εγκαύλου εξάρσεως θερμής κι ειλικρινούς, όχι όμως σκοπός.
Ήτο εξαιρετικώς μεγάλη απόλαυσις δι' αυτόν η πρόκλησις της διεγέρσεως μιας κορασίδος, ή μιας ντροπαλής παιδός, δια της απογυμνώσεως κι επιδείξεως της ψώλής, δηλαδή του οργάνου εκείνου που εις τον ύψιστον βαθμόν κινεί την περιέργειάν των και φλογίζει την σπαργώσαν φαντασίαν των, και το οποίον, συνήθως, έχουν τόσο σπανίως την ευκαιρίαν τα εξαίσια αυτά πλάσματα να ιδούν, κι ακόμη σπανιότερον να ψαύσουν και να μεταχειριστούν, αφ' ετέρου, η άμεσος δια της οράσεως διαπίστωσης της διεγέρσεως ταύτης των νεαρών αυτών πλασμάτων - τουτέστιν η αιφνιδία εμφάνισις συγκλονιστικής λαγνικής συγκινήσεως που ευκόλως ημπορεί να διακρίνει ένας οξυδερκής ή ευαίσθητος άνθρωπος, κι όταν μία νεάνις ή μία παιδίσκη προσπαθεί να την αποκρύψη, δια γελώτων νευρικών, δια στροφής της κεφαλής αλλού ( ενώ, επιτειδίως, εξακολουθεί να βλέπει ), δια κοπιώδους εμφανίσεως δήθεν ψυχραίμου ενατενίσεως, ή δι' άλλων πανουργιών, η απότομος αλλαγή εκφράσεως, η εύγλωττος αλλοίωσις της φωνής, η ξαφνική εμφάνισις ερυθήματος, ή, αντιθέτως, ωχριάσεως εις τας παρειάς, η επιτάχυνσις της αναπνοής, η έκθαμβος διαστολή των οφθαλμών, και, πάντοτε, η μετά ή άνευ κοκκινίσματος, εκτόξευσις αμέσων ή πλαγίων, αλλά οπωσδήποτε λαχταριστών ή υγρών βλεμμάτων, εκ μέρους της εχούσης ή μη εχούσης αισθήματα ενοχής ή εντροπής, εκάστοτε ούτω διεγειρομένης νεαράς οπτευτρίας.
Και όπως συμβαίνει πάντοτε με όλους τους μεγάλους μύστας της ολοκληρωτικής ερωτικής ηδονής, έτσι και τώρα, ο λάγνος θαλαμηπόλος, τερπόμενος ενώπιον της γλυκυτάτης Φλώσσυ από την προκαταρκτικήν ταύτην ηδονήν, δια της οποίας παρεσκεύαζε κι ηύξανε κι ενεδυνάμωνε την επικειμένην και κατά πολύ μεγαλυτέραν τελικήν τοιαύτην, παρέτεινε την επίδειξιν του ορθίου και παλλομένου σφοδρώς εις τον αέρα...
...Η νυξ ήτο ωραία, γεμάτη άστρα. Ο " Μέγας Ανατολικός ", πλέων ολοταχώς εν μέσω του ηδονικού κι αφρόεντος παφλασμού των τροχών και της έλικός του, θα έλεγε κανείς ότι απετέλει, με την αέναον φοράν προς τα εμπρός, την παντάνασσαν ερωτικήν αιχμήν του Κόσμου. "
Πηγές στοιχείων : Ανδρέας Εμπειρίκος, Ο Μέγας Ανατολικός, Τ. 2, Άγρα 2006, Φωτογραφική κοινότητα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)