Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θρησκείες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θρησκείες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

Το μαρτύριο του Αγίου Γεωργίου

Άγιος Γεώργιος Δρακοκτόνος
( Μέσα 16ου αιώνα )
.
Ο Άγιος Γεώργιος στο μαρτύριο του τροχού
Λεπτομέρεια από την εικόνα των Αγίων Γεωργίου και Γερασίμου. Ι.Ν. Παναγίας Κάστρου Λέρου, 1741.
.
Συμεών του μεταφραστού
Αποστολική Διακονία 1994
Πηγή στοιχείων : Το βιβλίο που ήδη αναφέρθηκε.

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Μεταμορφώσεις

Ρωμαϊκή μυθολογία
Οβίδιος ( 43 π.Χ.– 17 ή 18 μ.Χ )
Introbooks 2008
Σημερινό φρέσκο βιβλίο. Αυτές τις μέρες έμαθα - στην αρχή με έκπληξη - ότι ο Άρης ήταν Ρωμαίος. Πριν ένα μήνα περίπου, Ρωμαίος ήταν κι ο Πλούτωνας. Για τον Πλούτωνα, άνοιξα τη ελληνική μυθολογία κι έγραψα σχετικά. Ανάκάλυψα επίσης ότι ο Δάντης, στο βιβλίο " Κόλαση " της Θείας Κωμωδίας, περιγράφει τον αρχαίο Άδη, το βασίλειο του Πλούτωνα.
Οι Ρωμαίοι υιοθέτησαν πολλά στοιχεία της Ελληνικής κουλτούρας, μου φάνηκε ωστόσο πολύ παράξενο να διαβάζω στην Wikipedia ότι Θεοί του Ελληνικού 12 άθεου ήταν Ρωμαίοι. Είναι όμως έτσι. Στην εγκυκλοπαίδεια Δομή αναφέρεται ότι ο Άρης ήταν Θεός των Ελλήνων αλλά και πιο πριν των Βαβυλωνίων, των Ασσυρίων, των Γαλατών...
Άρα, πολλοί Θεοί ήταν κοινοί στην αρχαιότητα. Αυτό δεν θυμάμαι να το διδάχθηκα. Γι' αυτό και πίστευα ότι οι 12 Θεοί του Ολύμπου ήταν Έλληνες. Δεν ισχύει. Αρκετοί από αυτούς προϋπήρχαν σε αρχαιότερους πολιτισμούς που υιοθέτησαν οι Έλληνες δίνοντάς τους τα χαρακτηριστικά της τοπικής κουλτούρας. Το ίδιο έκαναν κι οι μεταγενέστεροι Ρωμαίοι.
Ο Ρωμαίος Jupiter έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τον Δία, αλλά και τοπικά, Ρωμαϊκά χαρακτηριστικά. Το ίδιο κι οι άλλοι Θεοί που υιοθέτησαν οι Ρωμαίοι από τους Έλληνες. Συνεπώς οι Θεοί που αναφέρονται με λατινικά ονόματα στην Wikipedia είναι πράγματι Ρωμαίοι.
Παρήγγειλα σήμερα τον Ησίοδο, έχει γράψει τη Θεογονία. Διαβασα ένα απόσπασμα προχθές στην Ελληνική μυθολογία και μου έκανε μεγάλη εντύπωση καθώς γράφει ότι η γέννηση του κόσμου έγινε με πολλές φωτιές και φυσικές μεταβολές του πλανήτη, όπως πράγματι συνέβη σύμφωνα με τις ανακαλύψεις των σύγχρονων αστρονόμων. Σε 10 - 15 μέρες το βιβλίο θάναι εδώ.
Ξεφυλλίζοντας επίσης τον Αναξίμανδρο, διάβασα ότι η Γη κάποτε ήταν όλη υγρή. Μια θεωρία που μελετούν ακόμη οι σύγχρονοι επιστήμονες ( Υδάτινοι πλανήτες ).

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008

Χριστιανισμός

Η Αγία Γραφή στον 21ο αιώνα
Σωτήριος Δεσπότης, Άθως 2006

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Ισλαμισμός

Ισλάμ
Αναστασίου ( Γιαννουλάτου)
Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας
Ακρίτας 2006

Ιουδαϊσμός

Από τον Μωϋσή στον Μωάμεθ
Jean - Pierre Isbouts, Ωκεανίδα 2005

Ινδουϊσμός

Η ουσία της γιόγκα
Ph. D. Georg Feuerstein - Jeanine Miller

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

Η ψυχή του Κόσμου

Ο κοσμικός άνθρωπος
Στο Μεσαίωνα, κάθε ζώδιο συσχετιζόταν μ' ένα μέρος του σώματος, επιβεβαιώνοντας έτσι τις αντιστοιχίες μεταξύ του ατόμου κι ενός έμψυχου σύμπαντος.
Jane Hope, Τι σημαίνει Πνεύμα
Isorropon , 2006
" Στις μέρες μας, πολλοί από μας αισθανόμαστε αποκομμένοι από το φυσικό κόσμο. Δεν εξαρτιόμαστε πλέον τόσο άμεσα από τις αλλαγές του καιρού και τις τέσσερις εποχές του χρόνου, ενώ έχουμε σε μεγάλο βαθμό εγκαταλείψει εκείνες τις τελετουργίες που κάποτε εξέφραζαν τη στενή μας σχέση με τη Γη.
Εντούτοις, από πολύ παλιά, οι άνθρωποι διαισθανόταν ότι μια ζωτική, πνευματική δύναμη διασυνδέει ολόκληρο το υλικό Σύμπαν. Πίστευαν ότι η Γη είναι ένα ζωντανό πλάσμα, με μια ψυχή που τη ζωογονεί, παρόμοια με κείνη του ανθρώπου. Αυτή η αντιστοιχία, μεταξύ του κόσμου των ανθρώπων και του φυσικού κόσμου, υπογραμμιζόταν, κάποτε, μέσω των στοιχείων της φύσης, ενώ η πνευματικότητα εκδηλωνόταν μέσα από τον σεβασμό για τη Γη.
Πολλοί λαοί εξακολουθούν ν' αντιλαμβάνονται την ιερότητα σ' οτιδήποτε υπάρχει γύρω τους. Ορισμένες κοινωνίες, ακόμη και σήμερα, επιχειρούν με παραδοσιακές τελετουργίες να επηρεάσουν την ψυχή της Γης, μέσα από την προσευχή, τη θυσία και τις προσφορές.
Η έλξη που ασκούσε η ψυχή του Κόσμου στους αρχαίους Έλληνες είχε ως αποτέλεσμα την τεράστια επίδρασή της στη δυτική σκέψη. Στον Τίμαιο, ο Πλάτωνας χρησιμοποίησε έναν κοσμολογικό μύθο για να εξηγήσει την ύπαρξη της ψυχής του κόσμου.
Ο δημιουργός Θεός έδωσε στο Σύμπαν τη μορφή μιας περιστρεφόμενης σφαίρας. Η σφαίρα αυτή, φτιαγμένη από ψυχική ουσία, δημιουργήθηκε χάρη στην αρμονική συνεύρεση της Γης, του νερού, της φωτιάς και του αέρα. Μετά τη δημιουργία του Σύμπαντος, από τα υπολείμματα της ψυχικής ουσίας, σχηματίστηκαν οι ανθρώπινες ψυχές.
Μεταφρασμένη στα λατινικά, η έννοια της anima mundi επανήλθε ύστερα από αιώνες και ενέπνευσε τους νεοπλατωνικούς φιλοσόφους, τους αλχημιστές και τους αστρολόγους. Αυτοί πίστευαν ότι ο πνευματικός προορισμός του ανθρώπου βρίσκεται στην εκ νέου ανακάλυψη του συνόλου των ιδεών από τις οποίες προήλθε η ατομική ψυχή.

Jane Hope*, Τι σημαίνει Πνεύμα
Isorropon , 2006
Στον 20ο αιώνα, ο ψυχολόγος Carl Jung παρουσίασε την άποψή του σχετικά με το ρόλο που παίζουν στο ασυνείδητο, έως και σήμερα, οι διασυνδέσεις μεταξύ της ψυχής και του Κόσμου. Ερμήνευσε την πνευματική εξέλιξη ως μία διαδικασία, κατά την οποία η δημιουργός αρχή, που ζωοποιεί το Σύμπαν, αποκτά συνείδηση του εαυτού της μέσω του ανθρώπινου νου - συνήθως μέσα από ονειρικά σύμβολα.
Ο επιστημονικός υλισμός μπορεί ν' αντιλαμβάνεται τον κόσμο ως μια άψυχη υλική μάζα. Παρόλ' αυτά, οι αντιστοιχίες μεταξύ της ανθρώπινης ψυχής και του φυσικού κόσμου στέλνουν ακόμα μυνήματα στη βαθύτερη συνείδησή μας, μέσα από τα όνειρα, τους μύθους και τα σύμβολα των θρησκειών, τα οποία μας βοηθούν πνευματικά στην αυτοσυγκέντρωση. "
* Η Jane Hope είναι Βουδίστρια και καθηγήτρια Βουδισμού. Απόφοιτος καλλιτεχνικής σχολής, ζωγραφίζει ενθουσιωδώς μέχρι σήμερα.

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008

Ελληνική μυθολογία

Μύθοι και θρύλοι της αρχαίας Ελλάδας
Ν. Α. Κουν, Αργώ 1966
" Το έργο " Μύθοι και θρύλοι της αρχαίας Ελλάδας " έγραψε ο φημισμένος ιστορικός και βαθύς γνώστης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, αείμνηστος καθηγητής Ν. Α. Κουν. Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζει με συστηματικό τρόπο και σε ενότητα τους αρχαίους ελληνικούς μύθους - θρύλους για φανταστικά όντα : θεούς, ήρωες και δράκους που ζήσανε τάχα σ' αμνημόνευτες εποχές στην Ελλάδα και σ' άλλες γειτονικές χώρες.
Οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι είναι αφηγήσεις γύρω από τη ζωή, τις περιπέτειες ή τα ηρωικά κατορθώματα των αρχαίων θεών και θνητών ηρώων, που ήταν προικισμένοι με υπερφυσική δύναμη, θάρρος κι εξυπνάδα. Οι ήρωες αυτοί στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν γιοί θεών.
Οι τοπικοί μύθοι που εμφανίστηκαν στην ηπειρωτική ή τη νησιωτική Ελλάδα ή στις Ελληνικές αποικίες στα παράλια της Μικράς Ασίας συγχωνεύτηκαν βαθμιαία σ' ένα πρωτότυπο σύστημα θρησκευτικής αντίληψης για τον κόσμο.
Οι μύθοι αυτοί εμφανίστηκαν περί τα τέλη της δεύτερης και αρχές της πρώτης χιλιετηρίδας π.Χ. κι αντικαθρέφτιζαν ως ένα βαθμό τα φυσικά κι ιστορικά φαινόμενα του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος όπου εμφανίστηκαν.
Χρησιμοποιώντας τους παμπάλαιους αυτούς θρύλους και τα τραγούδια οι ραψωδοί συνταίριαζαν μεγάλα έπη. Τα πιο γνωστά είναι η " Ιλιάδα " και η " Οδύσσεια " που τα συνέλαβε ο τυφλός ραψωδός Όμηρος. Οι στίχοι του Ομήρου μεταβιβάστηκαν από στόμα σε στόμα κι από γενεά σε γενεά. Τελικά, τον 6ο αιώνα π.Χ. , δηλαδή την εποχή της τυραννίας του Πεισιστράτου στην Αθήνα, καταγράφτηκαν κι έγιναν έτσι λογοτεχνικά έργα που διδασκόταν σ' όλα τα σχολεία της Αρχαίας Ελλάδας κι αργότερα στα σχολεία των ελληνικών κρατών της Ασίας και στα περισσότερα σχολεία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτωνας, υπογραμμίζοντας την σημασία των ομηρικών επών, είπε :
" Ο Όμηρος διαπαιδαγώγησε την Ελλάδα ".
Όπως διαπίστωσαν οι φιλόλογοι που μελέτησαν την " Ιλιάδα ", το κείμενο των ομηρικών επών, περνώντας από στόμα σε στόμα, συμπληρώθηκε με προσθήκες και παρεμβολές.
Ανάμεσα στ' άλλα έργα της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας που περιέχουν πολλούς θρύλους για τις διάφορες θεότητες, είναι και το ποίημα " Θεογονία " που το έγραψε ο Ησίοδος από τη Βοιωτία τον 8ο αιώνα π. Χ. Επίσης, οι περισσότερες τραγωδίες των Αθηναίων δραματουργών του 5ου αιώνα π.Χ. ( Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη ) αποτελούν μια καλλιτεχνική επεξεργασία των αρχαίων μύθων για θεούς και ήρωες.
Οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι διατηρήθηκαν ως σήμερα και χάρη στους Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς της εποχής της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας : " Αινειάδα " του Βιργιλίου, " Μεταμορφώσεις " και " Ηρωίδες " του Οβιδίου, " Περιήγηση της Ελλάδας " του Παυσανία κλπ. Σε όλα σχεδόν τα έργα των αρχαίων συγγραφέων συναντάμε υπομνήσεις για τους αρχαίους θεούς και ήρωες.
Γενικά, μπορούμε να πούμε ότι η ελληνική μυθολογία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία του αρχαίου Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού. Ο Ελληνορωμαϊκός πολιτισμός είχε μεγάλη επίδραση στην πνευματική ανάπτυξη όλων των σύγχρονων ευρωπαίκών κρατών και διαποτίζει όλους τους τομείς της πνευματικής τους δραστηριότητας. "
Πηγή στοιχείων : το εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου.

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

Θρησκείες

Μαχαμπαράτα
Jean - Claude Carriere, Το κλειδί, Λιβάνης 1989

Οι θρησκείες σήμερα
Denniw Gira - Jean-Luc Pouthier
Κασταλία 2007
Η αρχαιότερη θρησκεία είναι ο Ινδουϊσμός ( 2000 π.Χ. ). Έπεται ο Ιουδαϊσμός ( 1850 π.Χ.), ο Βουδισμός ( Βούδας : 563 - 479 π.Χ. ), ο Κονφουκιανισμός ( Κονφούκιος : 551 - 479 π.Χ. ), ο Χριστιανισμός κι ο Ισλαμισμός ( Μωάμεθ : 570 - 632 μ.Χ ).
Η Μαχαμπαράτα είναι το μεγαλύτερο σε έκταση ποίημα που συντέθηκε ποτέ. Είναι γραμμένο στα σανσκριτικά και τα πρώτα του κείμενα χρονολογούνται τον 4ο ή 5ο αιώνα προ Χριστού. Από την ανάγνωση του ποιήματος διαφαίνεται από που έλκουν την καταγωγή τους οι δοξασίες, τα αποφθέγματα, οι προβληματισμοί και οι φιλοσοφικές στάσεις, που ακόμα και σήμερα αποτελούν μέρος της καθημερινής ζωής στην Ινδία.
Ένα ινδικό ρητό λεει : " Όλα όσα υπάρχουν μέσα στη Μαχαμπαράτα αποτελούν κάποιο μέρος. Αυτά που δεν υπάρχουν σ' αυτή, δεν υπάρχουν πουθενά."
Μάχα στα σανσκριτικά σημαίνει " μεγάλος " κι " ολοκληρωμένος. " Ένας Μαχα - ραγιάς επομένως είναι ένας μεγάλος βασιλιάς. Μπαράτα είναι το όνομα του σοφού μύθου, η ιστορία μιας οικογένειας ή μιας ολόκληρης γενιάς. Η Μαχαμπαράτα λοιπόν, μπορούμε να πούμε πως είναι " Η μεγάλη ιστορία των Μπαράτα. " Μπαράτα όμως σημαίνει κατ' επέκταση τον " Ινδό " κι ακόμη γενικότερα τον " άνθρωπο." Άρα, ούτε λίγο ούτε πολύ, πρόκειται για τη " Μεγάλη ιστορία της ανθρωπότητας. "
Το μεγάλο αυτό " ποίημα του κόσμου ", διηγείται βασικά τη μακροχρόνια κι απύθμενη διαμάχη ανάμεσα σε δύο συγγενικές ομάδες, τα παιδιά δύο αδελφών : τους Πάνταβα - τα πέντε παιδιά του Πάντου - και τους Καουράβα - τα εκατό παιδιά του Ντριταράστρα. Αυτή η οικογενειακή διαμάχη που γεννιέται και θεριεύει με στόχο την αυτοκρατορία του κόσμου, καταλήγει σε μια φοβερή μάχη, στην οποία διακυβεύεται το μέλλον κι η πορεία του Σύμπαντος.

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007

Παμ. Ταξιαρχών Γαβριήλ και Μιχαήλ

Ταφικό μνημείο
Ά Νεκροταφείο Αθηνών
Μνημείο : " αντικείμενο ιστορικού ενδιαφέροντος που έχει διασωθεί από παλαιότερη εποχή " . Γ. Μπαμπινιώτης, Μικρό λεξικό της Νέας Ελληνικής, Κέντρο λεξικολογίας ΕΠΕ, 2006.