Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Του Ασώτου

Σοφοκλής Καρύδης, Φως 1870
Ιστορία της Ελληνικής γελοιογραφίας,
τόμος Α
Ποταμός 2005
Η παρλάτα της πατάτας
Του Πέτρου Μανταίου

Ελευθεροτυπία 25.02.2008, Ελλάδα, Στα πεταχτά

" Ανέβηκα στην πατατιά να κόψω μια πατάτα κι η πατατιά τσακίστηκε και γίνηκε παρλάτα. Από τη Φράντσια, την Τουρκιά, την Κύπρο, το Μισίρι ελληνικές πουλήθηκαν στον κάθε νοικοκύρη. Που τις ακριβοπλήρωσε με τρίκορφο καπέλο, όμορφος κόσμος, ηθικός, να χάνεις το τσερβέλο. Κλέφτες, ρεμούλες, πονηροί, αρπάχτρες, λωποδύτες, των οχετών ξεβράσματα, της αγοράς αλήτες. Χονδρέμποροι, λιανέμποροι, εισαγωγείς και μάγκες, που 'χουν το μάτι στο ψητό, το νου στις ματσαράγκες. Βαφτίζουν, ξεβαφτίζουνε, πουλάνε κι αγοράζουν και πελατών προσεύχονται τις τσέπες να αδειάζουν...
Κι αν τσακωτούς τους κάνανε στα πράσα με στοιχεία, που θεωρείται ασφαλώς μεγάλη επιτυχία. Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, βάστα μικρό καλάθι, γιατί με τις παραπομπές καθένας έχει μάθει. Πως η απάτη καθ' ημάς έχει πολλά ποδάρια που γάλατα κι ομόλογα τα κάνανε ταγάρια. Να τρώνε τ' άλογα σανό και τα μοσχάρια χόρτο και να πηγαίνει ο γάιδαρος πίσω απ' το καρότο. Ολημερίς κι ολοχρονίς το ίδιο παραμύθι, φακή να βγαίνει το κουκί και η φακή ρεβύθι. Κι αν η πατάτα η ξενική ελληνική μοστράρει, εύκολα γίνεται πουρές ο διάολος να την πάρει. Οπότε ο εισαγγελεύς παρ' όλα τα στοιχεία, με λιώμα τα πειστήρια τη γράφει στα αρχεία...
Παρλάτα αποκριάτικη με κέντρο την πατάτα, προσπάθησα ν' αφηγηθώ χύμα και τσουβαλάτα. Για μασκαραδομούτσουνους κι αυτόν τον έρμο Φώλια, που πίστεψε πως με βολές θα δώσει πορτοφόλια. Προς τέρψιν και αναψυχήν εκάστου πατριώτου, και μην ξεχνάμε πως εχθές ήτανε του Ασώτου. Ετσι μας πήρ' ο διάολος και μάνα και πατέρα, ρίμα τη ρίμα ρημαδιό γινήκαμ' εδώ πέρα...
Υ/Γ.: Χορεύεται και σε χιπ χοπ. " :)))

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

Flash




Zoom, N. 32, Ιούλιος - Αύγουστος 1983
Το Zoom ήταν ( ίσως κυκλοφορεί ακόμα) ένα πολύ ωραίο Ιταλικό περιοδικό για την τέχνη της εικόνας. Σ' αυτό το τεύχος, φιλοξένησε τη Βερούσκα, διάσημο τόπ μόντελ της δεκαετίας του ΄60, με εξώφυλα στη " Vogue " που έκαναν σχολή, συμμετοχή στο φίλμ " Blow up " του Αντονιόνι, συνεργασία με τον Dali στα Happenings της Νέας Υόρκης κ.λ.π., και τον καλλιτέχνη φωτογράφο Holger Holgerson, όπου, μέσω του body painting, έδωσαν την δική τους άποψη για την προσποίηση και τους μύθους και της κοινωνίας του θεάματος της εποχής τους.
Μεταφράζω εδώ ένα μικρό απόσπασμα από την συνέντευξή τους στο περιοδικό :
Zoom : " Τι είναι το body painting ; Σάτυρα ; ιεροτελεστία ; ένα παιχνίδι πάνω στο γυμνό δέρμα ; πρόκληση ; "
Holger Holgerson : " Η μάσκα πίσω από τη μάσκα : θελήσαμε να οπτικοποιήσουμε τις τυπικές συμπεριφορές των κινήσεων ανδρών και γυναικών. Για παράδειγμα, αν περπατώ στον δρόμο χωρίς να προκαλώ την προσοχή, είμαι δηλαδή ο εαυτός μου, κανείς δεν θα με προσέξει. Αν περπατώ όμως συνειδητά σαν κόκορας, τότε όλοι θα γυρίσουν και θα με κοιτάξουν. Αυτό ακριβώς θελήσαμε να εκφράσουμε, την επιτηδευμένη συμπεριφορά των δύο φύλων η οποία παρουσιάζεται εδώ ακόμα πιο διαστροφική καθώς η Βερούσκα επωμίζεται και τον ανδρικό ρόλο. "
Veruschka Von Lehndorff : " Η γυναίκα ποζάρει γιατί ποζάρει κι ο άντρας. " Εκείνη " λειτουργεί σε συνάρτηση με " εκείνον ", προσαρμόζεται. Αν ο άντρας δεν θέλει να προσποιηθεί, ούτε η γυναίκα προσποιείται. Όλα εξαρτώνται από αυτό που θέλουν να παρουσιάσουν. Σήμερα ποζάρουν μόνο γυναίκες στα περιοδικά κι αποκρύπτεται ότι οι άντρες ποζάρουν στον ίδιο βαθμό με τις γυναίκες... Σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχουν γεννημένοι αστέρες. Είναι κατασκευασμένοι. Όταν ανακαλύψεις τα τεχνάσματα που τους κατασκευάζουν, μπορείς κι η ίδια να μεταμορφωθείς στην προσωπικότητα της επιλογής σου . "

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008

Κβαντικά παράδοξα

Ποτέ δεν μπορείτε να πιάσετε μια μαύρη κουκίδα στα πράσα !
Jim Al - Khalili, Quantικά παράδοξα, Τραυλός 2005
Από σήμερα αρχίζω διάβασμα για την κβαντική μηχανική. Η κβαντική μηχανική βρίσκεται στη βάση όλων των σύγχρονων τεχνολογιών : λέϊζερ, τηλεοράσεις, υπολογιστές, φούρνοι μικροκυμάτων, cd, dvd, κινητά τηλέφωνα, διαδίκτυο, βιομηχανικές, ιατρικές κι ερευνητικές εφαρμογές, ηλεκτρονική, επιστήμη των υλικών και τόσες άλλες τεχνολογίες που θεωρούμε δεδομένες στην εποχή μας.
Είχα πάρει το βιβλίο πέρσυ, σκεφτόμουν να το διαβάσω αργότερα, αλλά περιλαμβάνει την πρώτη εργασία του Αϊνστάιν για το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο - για την οποία πήρε και το Νόμπελ - που δεν υπάρχει αναλυτικά στα άλλα βιβλία. Θέλοντας να γράψω τα πληρέστερα σημειώματα φυσικοχημείας που μπορώ, νομίζω ότι ήλθε η ώρα να το διαβάσω. Ίσως συνεχίσω με την κβαντική ηλεκτροδυναμική του Φέϋνμαν, ίσως όχι, εξαρτάται από την επάρκεια εξήγησης των κβαντικών φαινομένων που θα υπάρχει στο βιβλίο.

1927 : Συνέδριο του Σολβέ στις Βρυξέλλες
Στη συνάντηση αυτή βρέθηκε κάθε ερευνητής που ασχολιόταν με την ανάπτυξη της κβαντικής μηχανικής : Αϊνστάιν, Μπορ, Πλάνκ, Κιουρί, Ράδερφορντ, Στρέντιγκεργκ και πολλοί άλλοι.
Jim Al-Khalili, Quantικά παράδοξα, Τραυλός 2005
Η κβαντική μηχανική προβλέπει κι εξηγεί την συμπεριφορά των θεμελιωδών λίθων της ύλης, των ατόμων αλλά και των υποατομικών σωματιδίων που τα συγκροτούν, με εξαιρετική ακρίβεια. Όπως γράφει κι ο συγγραφέας του παραπάνω βιβλίου, " μας οδηγεί σε μια σχεδόν πλήρη κατανόηση του τρόπου που αυτά τα υποατομικά σωματίδια αλληλεπιδρούν και συνδέονται για να σχηματίσουν τον κόσμο που βλέπουμε γύρω μας ." Κι επειδή, σύμφωνα με τον P.W. Atkins, λέκτορα φυσικοχημείας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, " τα στοιχεία που συνθέτουν αυτόν τον κόσμο είναι οντότητες εξαιρετικά ισορροπημένες, ζώσες προσωπικότητες, με ιδιοτροπίες κι όχι πάντοτε φανερές διαθέσεις " , στο ιστολόγιο Φυσικές επιστήμες υπάρχει ένα μικρό μάθημα χημείας από το βιβλίο του " Το περιοδικό βασίλειο ", Κάτοπτρο 1996, καθώς κι από το κείμενό του " Η χαρτογράφηση των στοιχείων " που βρίσκεται στο " Βιβλίο των επιστημών ", Αλεξάνδρεια 2005.

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2008

Εγώ ελπίζω να τη βολέψω

Photo Album, ΑΠΕ - ΜΠΕ/ΕΡΑ, 2007

Το βιβλίο " Εγώ ελπίζω να τη βολέψω ", Γνώση 1995, περιλαμβάνει εξήντα εκθέσεις παιδιών του δημοτικού, ανθολογημένες και φροντισμένες από τον δάσκαλο Μαρτσέλο Ντ' Όρτα.
Το σχολείο αυτό βρίσκεται στην Νάπολη, στον νότο της Ιταλίας, περιοχή για την οποία οι βόρειοι Ιταλοί ντρέπονται. Πράγματι, σε συζητήσεις που γίνονται με θέμα τα ταξίδια στην γειτονική μας χώρα, το ενδιαφέρον μας μονοπωλούν πόλεις όπως η Ρώμη, η Φλωρεντία, η Βενετία, και γενικά πόλεις που ανήκουν στην κεντρική και βόρεια Ιταλία. Σπάνια θ' ακούσουμε τα ονόματα των πόλεων του Νότου κι είναι ελάχιστα τα πράγματα που γνωρίζουμε γι' αυτή τη περιοχή. Οι πιο συχνές αναφορές αρχίζουν και τελειώνουν με θέματα γύρω από τη μαφία.
Οι κάτοικοι της Νότιας Ιταλίας θεωρούνται από τους βόρειους " Μαροκινοί " , " Άραβες ", " χωριάτες ". Ωστόσο, αυτό το τμήμα της Ιταλίας έχει φωνή και γίνεται ακόμα πιο δυνατή όταν προέρχεται από παιδιά. Και η απλή αλλά καταπληκτική ιδέα ενός δασκάλου να συγκεντρώσει και να εκδώσει τις εκθέσεις των μαθητών του, έκανε ν' ακουστεί αυτή η φωνή σ' όλη τη χώρα.
Το " Εγώ ελπίζω να τη βολέψω " προσπαθεί ν' αποδείξει ότι ο Νότος της Ιταλίας και στην προκειμένη περίπτωση η Νάπολη, ενσαρκώνει την κακή συνείδηση των Ιταλών. Η Νάπολη είναι αυτό που είναι και η κουλτούρα της η πιο ζωντανή από κάθε άλλη πόλη της Ιταλίας.
Μεταφέρω εδώ τέσσερις χαρακτηριστικές εκθέσεις : Περιγράψτε την αίθουσά μας, Αν ήμουν δισεκατομμυριούχος, Το φαινόμενο του θερμοκηπίου, Γράψτε για τον δάσκαλό σας.
Τα κείμενα συνοδεύονται από φωτογραφίες άλλων σχολείων, των Ρωμέϊκων σχολείων της Πόλης καθώς και του βιβλίου του Αλ Γκορ για την υπερθέρμανση του πλανήτη, όλα από το βιβλιοπωλείο του Παπασωτηρίου που κάνει εκπτώσεις 10 - 20 % αυτήν την εποχή.
Περιγράψτε την αίθουσά μας

Αίθουσα διδασκαλίας, Μεγάλη του Γένους Σχολή
Πάρις Πετρίδης, Τα Ρωμέϊκα σχολεία της Πόλης, Άγρα 2007

" Κάθε χρόνο αλλάζουμε αίθουσα και κάθε χρόνο η δική μας είναι πάντα η πιο άσχημη απ' όλες. Ο δάσκαλός μου μας είπε πως το φταίξιμο είναι δικό του, παρόλο που δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Αυτός μας τα λέει όλα σε μας, δεν έχει μυστικά, και μας το είπε γιατί φταίει αυτός.
Μας είπε ότι στην αρχή του χρόνου, όταν δίνονται οι αίθουσες, γίνεται κόλαση ανάμεσα στους δασκάλους. Ο καθένας θέλει την πιο ωραία αίθουσα και την πιο καινούρια, ιδιαίτερα οι γριές δασκάλες. Τσακώνονται, καυγαδίζουν, καταριούνται. Ο δάσκαλός μουτ σκέφτεται ότι αυτοί είναι όλοι βάρβαροι και δεν μπαίνει στην κουβέντα. Τότε, όταν βλέπουνε ότι αυτός δεν λέει τίποτα για τον εαυτό του, τον παίρνουνε για μαλάκα ( με συγχωρείτε για τη λέξη ) και του δίνουνε πάντα την πιο βρώμικη αίθουσα.
Στην πρώτη εγώ ήμουνα πάρα πολύ μικρός και δεν θυμάμαι τι μας έλειπε. Στην δευτέρα τα καλοριφέρ Δε ζεσταίνανε κι εμείς ψοφούσαμε από το κρύο. Στην τρίτη θυμάμαι ότι μας πηγαίνανε από δω κι από κει και δεν βρίσκαμε ησυχία. Στην τετάρτη το ντουλαπάκι ήτανε σάπιο και βγαίνανε κατσαρίδες από μέσα. Στην πέμπτη, που είναι αυτό το χρόνο, έχουμε τα καρεκλάκια των μικρών.
Η αίθουσά μου είναι πάντα βρώμικη : δεν σκουπίζουνε, δεν πλένουνε, τα καλάθια είναι πάντα γεμάτα. Οι επιστάτες είναι όλοι της καμόρα και δεν θέλουνε να κάνουνε τίποτα. Ο διευθυντής τους φωνάζει αλλά αυτοί του τρυπάνε τις ρόδες.
Κάνει καλά ο δάσκαλός μου που θέλει να πάει στο Βορρά. Εγώ όταν μεγαλώσω θα πάω στον Βόρειο Πόλο ! "
Αν ήμουν δισεκατομμυριούχος…
.
Ferrari testarossa, http://www.ferrariworld.com/

" Αν ήμουν δισεκατομμυριούχος δεν θα έκανα όπως ο Μπερλουσκόνι που τα κρατάει όλα για τον εαυτό του και δε δίνει τίποτα σε κανένα και κάνει μόνο τσόντες. Αυτός τους φτωχούς δεν τους σκέφτεται. Αυτός είναι δισεκατομμυριούχος μόνο για τον εαυτό του και για την οικογένειά του, αλλά για τους άλλους δεν είναι. Εγώ αν ήμουν πλούσιος όπως αυτός θα έκανα καλά, για να πάω στον παράδεισο.
Αν εγώ ήμουν δισεκατομμυριούχος θα τα έδινα όλα στους φτωχούς, τους τυφλούς, στον Τρίτο Κόσμο, στ' αδέσποτα σκυλιά. Στο Καϊβάνο υπάρχουνε ένα σωρό αδέσποτα σκυλιά που τα πετάνε στους δρόμους. Αυτοί όταν πάνε διακοπές τα πετάνε κι αυτά πηγαίνουνε κάτω από τα αυτοκίνητα.
Εγώ αν ήμουν δισεκατομμυριούχος θα έφτιαχνα όλη τη Νάπολη καινούρια και θα έκανα πάρκιν. Στους πλούσιους της Νάπολης δεν θα έδινα δεκάρα τσακιστή, αλλά στους φτωχούς όλα, ιδιαίτερα στους σεισμούς. Ύστερα θα έκανα να σκοτώσουνε όλη την καμόρα και θα γλίτωνα τους πρεζάκηδες.
Για μένα θα μου αγόραζα μια Φεράρι Τεσταρόσα πραγματική, μια βίλα με υπηρέτρια για τη μαμά. Στο μπαμπά δεν θα τον άφηνα πια να δουλεύει αλλά θα τον έκανα να κάθεται στη σύνταξη για να ξεκουραστεί, στον Νικολίνο θα του αγόραζα ρούχα κι ένα μικρό Φίατ 126, στην Πατρίτσια όλους τους δίσκους της Μαντόνα. Μετά θα αγόραζα ένα καινούργιο αυτοκίνητο στο δάσκαλό μου, γιατί το δικό του είναι όλο τρακαρισμένο, και στο τέλος θα ήθελα να πάω στη Βενετία για να δω τη Βενετία. Στο τέλος θα ήθελα να μιλήσω με τον Μαραντόνα και να καλέσω στο σπίτι μου τη Μαντόνα, για την αδελφή μου Πατρίτσια.
Εγώ όλ' αυτά θα μπορώ να κάνω, αν κερδίσω το λαχείο του Ανιάνο που αγόρασε ο μπαμπάς. "
Το φαινόμενο του θερμοκηπίου
.
Το φαινόμενο του θερμοκηπίου
" Αυτές οι δύο εικόνες εξηγούν με απλό τρόπο πως προκαλείται το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η ενέργεια του ήλιου εισχωρεί στην ατμόσφαιρα με την μορφή φωτεινών κυμάτων και θερμαίνει τη Γή. Ένα ποσοστό της ενέργειας αυτής ζεσταίνει τον πλανήτη και κατόπιν επιστρέφει στο διάστημα με τη μορφή υπέρυθρης ακτινοβολίας.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ένα μικρό τμήμα της ακτινοβολίας αυτής παγιδεύεται από την ατμόσφαιρα, διατηρώντας τη θερμοκρασία της Γης σε ανεκτά επίπεδα. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε τώρα είναι πως αυτό το λεπτό στρώμα της ατμόσφαιρας γίνεται όλο και πιο πυκνό από τις τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπονται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Και όσο αυτό το στρώμα πυκνώνει, παγιδεύει όλο και περισσότερη υπέρυθρη ακτινοβολία, με αποτέλεσμα την
επικίνδυνη αύξηση της θερμοκρασίας της γήϊνης ατμόσφαιρας και των ωκεανών. "
Αλ Γκορ, Μια ενοχλητική αλήθεια, Καθημερινή 2007
" Ο Τζουστίνο λέει ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου βρίσκεται μόνο στην Ιταλία, αλλά δεν καταλαβαίνει πως είναι τα πράγματα ! Το το φαινόμενο του θερμοκηπίου βρίσκεται σε όλο τον κόσμο, είναι κάτι σαν ομπρέλλα που αναπηδάνε οι ακτίνες του ήλιου, και η θερμοκρασία ανεβαίνει. Η αιτία αυτής της αιτίας είναι η ρύπανση και τα ναρκωτικά. Είπε ο δάσκαλος ότι αν δεν σταματήσουμε να :
- καπνίζουμε
- να φτιάχνουμε εργοστάσια
- να παίρνουμε ναρκωτικά
- να σκοτώνουμε
το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν θα φύγει πια από τη γη, και θα πεθάνουμε όλοι μέχρι το Φλεβάρη.
Στην Καλάμπρια πεθαίνουνε κιόλας από την πείνα, σκεφτείτε τα έχει να γίνει με το φαινόμενο του θερμοκηπίου ! "
Γράψτε για τον δάσκαλό σας
.
Εργαστήριο φυσικής, Ζωγράφειο Λύκειο
Από το προηγούμενο βιβλίο, τα σχολεία της Πόλης.
" Ο δάσκαλός μου λέγεται Μαρτσέλο Ντ' Όρτα και είναι δικός μου από την πρώτη τάξη, όταν πήγαινα στον παιδικό σταθμό δεν ήτανε δικός μου.
Εγώ τον αγαπάω πάρα πολύ, γιατί είναι καλός και μας μαθαίνει ένα σωρό πράγματα. είναι Έχει ηλικία τριάντα χρονώ, όμως είναι λίγο πιο μεγάλος από πέντε. Έχει γένια και γυαλιά. Έχει μαλλιά λίγο καστανά και λίγο ξανθά. Έχει μάτια γαλανά και πράσινα. Το καλοκαίρι έρχεται μαυρισμένος, το χειμώνα όχι. Αυτός είναι λίγο ψηλός και λίγο κοντός, παίζει μαζί μας και είναι αναγκασμένος να μας χτυπάει γιατί εμείς δεν τον υπακούμε.
Αυτός δεν τα πηγαίνει καλά με τις άλλες δασκάλες, γιατί οι άλλες δασκάλες φωνάζουνε πάντα και είναι ψηλομύτες και όσο πιο γριές είναι τόσο πιο ψηλομύτες είναι, καπνίζουνε πάντα στους διαδρόμους και δεν ξέρουνε τίποτα.
Ο δάσκαλός μου μας εξήγησε κάτι πράγματα που καθόλου δεν τα ξέρουνε οι άλλες δασκάλες.
Ο δάσκαλός μου είναι πάρα πολύ καλός να ζωγραφίζει, κι όλοι έρχονται σ' αυτόν, όμως δεν ξέρει να κάνει τις μικρές δουλειές των Χριστουγέννων και της γιορτής της μαμάς, και οι μαμάδες στρίβουνε τις μύτες τους.
Δεν θέλει ποτέ κανένα δώρο στο τέλος του χρόνου, αλλά εμείς του το κάνουμε το ίδιο. Εγώ αυτό το χρόνο θα του φέρω ένα δώρο και η μαμά θα βάλει τα λεφτά μισά μισά με τη μαμά του Αρμαντούτσο. "